Waszyngtońska biuralicja ogłosiła wyniki swego podwodnego śledztwa u brzegów Bornholmu, gdzie owe sławne rury gazowe spoczywają, co do Europy ruski gaz dostarczały. Nie podobało się to soldatesce Hamburgerów, więc o zamiarze zniszczenia rur uczciwie prezio Bidet tzw. opinię światową poinformował: bo co mi zrobicie, jak wam nie oddam płaszcza. Nu, i puknęło! I zaraz poszły w świat grać jerychońskie trąby, że ta nikczemna Rosja rurociągi sama zniszczyła, coby odpowiedzialność za ten wojenny prowokacyjnie akt zrzucić na nieskazitelny Zapad. Ta kolejna głupawka jednak się nie przyjęła, więc spadła z tablicy ogłoszeń. Aliści znalazł się znowu Żyd polsko-litewski Seymour Hersh, laureat Pulitzera za opisanie zbrodni Hamburgerów w Wietnamie - a nawet swoje brudne paluchy maczał w opisaniu afery Watergate - które przyniosły wiele chluby Hamburgerom i poważanie dla demokratury waszyngtońskiej na całym świecie. I onże jasno przedstawił i uroczyście to, co każdemu myślącemu członkowi ludzkiego plemienia zdawało się oczywiste. Nie na wiele się to zdało, bo musi jakowyś ferment tam powstał mózgowniczy, bo przyparci do muru lokatorzy Białego Domku i ich sponsorzy postanowili zrzucić odpowiedzialność za swoją bandycką akcję przeciw swoim sojusznikom na ukraiński reżym, który za nich wykonuje mokrą robotę na Ukrainie. W tych sferach lojalność ma szczególne wzięcie!
Stuk puk, kopytkiem o bruk!
